توسط : یکی از ویژگی‌های بلاکچین این است که به کاربران خود اجازه می‌دهد به طور ناشناس در آن فعالیت کنند و ازاین لحاظ مزایایی را در جهت حفظ حریم خصوصی فراهم می‌کند. با این حال، بلاکچینها به دلیل دسترسی داخلی، شفافیت داده‌ها و عدم تغییرپذیری، می‌توانند حریم خصوصی را تهدید کنند و باعث افشا و دسترسی به اطلاعات شخصی افراد شوند. در ادامه با دیفایر همراه باشید تا بدانید بلاکچین چطور بر حریم خصوصی افراد تاثیر می‌گذارد؟
با پذیرش فناوری بلاکچین توسط دولت‌ها، تعادل بین شفافیت و حریم خصوصی پیچیده‌تر شده است. چرا که بلاکچین دسترسی و نظارت بر دارایی‌های دیجیتال شهروندان را آسان‌تر می‌کند و باعث شده برای حفظ اطلاعات افراد نگرانی‌هایی ایجاد شود. یکی از مزایای اصلی بلاکچین، ناشناس بودن اعضای آن است. هیچ کس نمی‌داند شما کی هستید، تنها شرط آن است که قوانین را رعایت کنید. در ظاهر، ممکن است بلاکچین برای محافظت از حریم خصوصی راهی ایده آل به نظر برسد، اما نگاهی دقیق‌تر به آن نشان می‌دهد که بلاکچین می‌تواند خطرات جدی را برای حریم خصوصی اعضای داخلی و اعضای خارج از آن ایجاد کند.
بلاکچینها در دهه گذشته به دلیل فراهم کردن یک محیط قابل اعتماد برای انجام تراکنش‌های مالی دیجیتال در بین افراد به شدت محبوب شد. در حال حاضر، فناوري بلاکچین در زمینه‌های گسترده‌ای که دارای توکن هستند کاربرد دارد. مثلا در زمینه‌های مختلفی مثل کالا، خدمات، زمین و حتی شرایط و تعهدات قراردادهای قانونی از بلاکچین استفاده می‌شود.
بیشتر بلاکچینها از ابزارهای زیادی مثل رمزگذاری داده‌ها، مکانیزم اجماع و ساختار غیرمتمرکز زنجیره، برای محافظت از حریم خصوصی استفاده می‌کنند. با استفاده از این روش‌ها، امکان انجام طیف وسیعی از برنامه‌ها از جمله پیام‌رسانی ایمن، تغییرناپذیری لیجاد فضای ذخیره‌سازی، اعتبارسنجی مالکیت بر روی بلاکچین فراهم شده است. همه این ویژگی‌ها به بلاکچین کمک کرده است تا به یک مکمل ارزشمند برای مدل کسب و کار سازمانی و محرک اصلی اقتصاد دیجیتال تبدیل شود.
در حالی که این تدابیر برای جلوگیری از دسترسی بیرونی به داده‌های داخل یک بلاکچین طراحی شده‌اند، فکر کرده‌‍اید که آیا اطلاعات افراد داخل زنجیره هم ایمن است؟ هر کسی که یک کلید معتبر برای عضویت در یک زنجیره داشته باشد، ظاهراً می‌تواند تمام داده‌های موجود در آن را ببیند مگر اینکه قوانینی خاصی برای جلوگیری از این موضوع وجود داشته باشد که در اغلب مواقع هیچ قانونی برای منع دسترسی به اطلاعات افراد زنجیره وجود ندارد و بدتر از آن، چه اتفاقی می‌افتد وقتی این اطلاعات توسط شخص ثالثی که شناخته شده نیستند و به آن دسترسی ندارند در زنجیره ثبت می‌شود؟
حریم خصوصی در مقابل شفافیت
یکی از پست‌های اخیر شرکت حقوقی بین‌المللی AMLegals اشاره می‌کند که قوانینی وجود دارد تا استفاده از اطلاعات شخصی را کنترل نماید اما این قوانین اغلب با مزایای شفافیت بلاکچین در تضاد هستند. به هر حال، شفافیت به معنای قابل مشاهده بودن برای همه است، حتی برای اعضای زنجیره که ناشناس هستند و اهدافشان تا حد زیادی ناشناخته است. این مسئله به خصوص در بلاکچین‌های عمومی می‌توانند به عنوان يک فضای جامع که هر نوع داده‌ای در آن موجود است مشکل ساز شود.
حالا که قراردادهای هوشمند به‌وجود آمده‌اند و اشتراک‌گذاری و کپی داده‌ها را خودکار می‌کنند، اجرای یک قانون برای حفظ حریم خصوصی به‌ویژه زمانی که داده‌ها بین‌المللی هستند دشوارتر می‌شود. جمع‌آوري و تحليل بلاکچین همچنین به عنوان یک ابزار بازاریابی موثر در حال ظهور است، یعنی علاوه بر اینکه می‌توان اطلاعات شخصی افراد را با استفاده ازاین فناوری ردیابی کرد امکان شناسایی خریدها، بازدید از صفحات، حتی اطلاعات ورود افراد نیز با استفاده از بلاکچین فراهم شده است. این داده‌ها می توانند از بازاریابی ساده به سوء استفاده یا حتی اجبار منجر شوند.
پروفسور MIT کاترین تاکر(Catherine Tucker) از دانشکده مدیریت اسلون(Sloan) می‌گوید استراتژی‌های بازاریابی مبتنی بر اطلاعات بلاکچین به دلیل تغییرناپذیری ذاتی این فناوری می‌توانند برای افراد خطراتی ایجاد کنند. سوابق ذخیره شده در بلاکچین برای همیشه در آنجا باقی می‌مانند، این موضوع می تواند تصورات نادرستی را در مورد شرایط فعلی زندگی فرد ایجاد کند و حتی عواقب جزئی داشته باشد. مثلاً کسی که سال گذشته به دنبال کفش بوده است، امسال نیازی به آن نداشته باشد، یا فردی که ده سال پیش مرتکب جرم شده است، امروز دیگر برای درخواست وام اعتباری ندارد.
در حال حاضر، بلاکچین مورد توجه بخش خصوصی قرار گرفته اما وقتی که دولت‌ها وارد شوند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ مثلا فکر کنید دولت تصمیم بگیرد بلاکچین را به برنامه‌های شناسایی ملی متصل کند. مانند اقدام اخیر بررزیل. برزیل در حال حاضر این کار را با استفاده از یک بلاکچین خصوصی که توسط شرکتی به نام Serpro توسعه یافته است، انجام می دهد و قرار است شناسنامه ملی دیجیتالی مبتنی بر بلاکچین راه‌اندازی کند. ظاهراً، این حرکت برای ساده سازی دسترسی به سوابق و خدمات دولت و مبارزه با جرم و حتی فساد عمومی طراحی شده است. در عین حال، این کشور در حال توسعه ارز دیجیتال بانک مرکزی خود (CBDC) است که احتمالاً روی یک بلاکچین ديگرپیاده‌سازی خواهد شد.
مقدار دقيقي از حجم اطلاعاتی كه به هر یک از اين زنجيرها وارد خواهد شد نامعلوم است، اما يك نكته قطعي است: مقامات دولتي به راحتي می‌توانند فعاليت‌های عمومی كشور را زیر نظر داشته باشند و نحوه استفاده افراد از دارائی‌های ديجيتالشان را شناسایی کنند. شاید حفظ حريم شخصي با بلاكچين یک پارادوکس باشد. هم دولت و هم صنعت خصوصي در حال حاضر به طورگسترده به حجم عظيمی از داده‌های هر شخص در جهان دسترسي دارند. بلاكچين فقط دسترسي به اين اطلاعات را آسان‌تر مي كند و از بسیاری جهات، از روش‌های ذخیره‌سازی سنتی ایمن‌تر هستند. بلاکچین یک فناوری است که از رمزنگاری برای ایجاد اعتماد در معاملات استفاده می‌کند.
به دلیل امنیت وشفافیت بالا و قابلیت پیگیری فوری، گاهی به عنوان یک شبکه مورد اعتماد شناخته می‌شود. این اعتماد بر پایه اطلاعات مشترک ساخته شده است و به کمک آن، تکنولوژی‌های جدید دیگر نظیر تأیید هویت، تأیید اصالت و تأیید مالکیت محقق خواهد شد. با این حال، همانطور که در مورد بلاکچین گفته شد، اعتماد تنها بین کسانی که به زنجیره دسترسی دارند وجود دارد و آسان نیست که تعیین کنیم چه کسی برای چه هدفی به یک زنجیره پیوسته است. در نهایت، اعتماد ایجاد شده توسط ماهیت بلاکچینها جهانی نیست و بین کسانی که داده‌های شخصی خود را حفاظت می‌کنند هیچ اعتمادی وجود نخواهد داشت.
منبع: techopedia.com
