اصطلاحات مهم دنیای ارزهای دیجیتال

در دهه گذشته، با ورود بیت‌کوین به صحنه، دنیای ارزهای دیجیتال، گامی مهم در تغییر وضعیت اقتصاد جهانی برداشت و روز به روز بیشتر شناخته‌تر شد. برای ورود به این جهان پیشرفته، آشنایی با اصطلاحات این حوزه، امری ضروری است.

در این مقاله، به‌منظور سهولت و داشتن درک بهتر از دنیای ارزهای دیجیتال، این اصطلاحات به زبانی ساده و قابل‌فهم توضیح داده می‌شوند.

آشنایی با اصطلاحات مهم ارزهای دیجیتال

یادگیری اصطلاحات دنیای ارزهای دیجیتال از اهمیت بسزایی برخوردار است. زیرا این اصطلاحات به افراد امکان می‌دهند تا به‌طور کامل در محیط پویای بازار ارزهای دیجیتال شرکت کنند و تصمیمات آگاهانه‌‌ای در زمینه سرمایه‌گذاری بگیرند. 

در ادامه به بررسی اصطلاحات مهم این حوزه پرداخته خواهد شد:

۱. ارزدیجیتال (Digital Currency)

ارزدیجیتال یا رمزارز، نوعی ارز مبتنی بر تکنولوژی رمزنگاری است که به شکلی دیجیتال انتقال می‌یابد. برخلاف پول‌های ملی که توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی به چاپ و کنترل نقدینگی می‌پردازند، ارزهای دیجیتال به‌طور غیرمتمرکز و بر مبنای فناوری بلاک‌چین عمل می‌کنند.

معروف‌ترین ارزدیجیتال شناخته‌شده، بیت‌کوین نام دارد. بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ وارد بازار شد و توسط یک شخص یا گروهی با نام مستعار “ساتوشی ناکاموتو” ایجاد گشت. 

ارزهای دیجیتال دیگر نیز به‌عنوان “توکن‌ها” شناخته می‌شوند و به‌وسیله فناوری بلاک‌چین امکان اثبات مالکیت و انتقال ارزها را فراهم می‌کنند. این ارزها اغلب به‌عنوان یک فرصت سرمایه‌گذاری مناسب، ابزار تبادلات امن و همچنین یک راهکار هوشمندانه برای انتقال دارایی‌ها به شمار می‌روند.

۲. رمزنگاری (Cryptography):

مفهوم رمزنگاری در ارزهای دیجیتال به یک روش امنیتی اشاره دارد که از اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها و مالکیت ارزها در فضای دیجیتال محافظت می‌کند. این رمزنگاری به‌وسیله الگوریتم‌ها و کلیدهای رمزنگاری‌شده انجام می‌شود و هدف آن جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات و افزایش امنیت در انتقال و نگهداری ارزهای دیجیتال است.

تکنولوژی بلاک‌چین یا زنجیره‌بلوکی بر پایه الگوریتم رمزنگاری‌شده‌ای ساخته شده‌است. به‌این ترتیب، رمزنگاری در ارزهای دیجیتال امکان امنیت بیشتر تراکنش‌ها را فراهم کرده و از سرقت و دسترسی غیرمجاز به اطلاعات در این حوزه جلوگیری می‌کند.

۳. بلاک (Block):

در ارزهای دیجیتال، بلاک (Block) یک واحد اطلاعاتی است که حاوی تعدادی تراکنش دیجیتال است و به صورت مستقل در زنجیره بلوکی (Blockchain) ثبت می‌شود.

هر بلاک به صورت یک واحد گذرا از زمان مشخصی (معمولاً چند دقیقه یا ثانیه) به زنجیره اضافه می‌شود و بر اساس تراکنش‌هایی که در آن قرار دارد، یک هش (hash) منحصربه‌فرد دارد.

هر بلاک تاریخ ایجاد (timestamp)، اطلاعاتی در مورد تراکنش‌ها و هش بلاک قبلی را شامل می‌شود. تمام شبکه یا گره‌ها دسترسی به زنجیره بلوکی دارند و می‌توانند تراکنش‌ها را مشاهده کرده و صحت آن‌ها را بررسی کنند.

۴. ارتفاع بلاک (Block Height):

ارتفاع بلاک (Block Height) در ارزهای دیجیتال به تعداد بلوک‌هایی اشاره دارد که در زنجیره بلوکی (Blockchain) از ابتدای ایجاد شبکه (genesis block) یا یک نقطه زمانی مشخص به حالت فعلی رسیده‌اند. به عبارت دیگر، ارتفاع بلاک نشان‌دهنده موقعیت نسبی یک بلوک در بلاک‌چین است.

۵. بلاک‌چین (BlockChain):

بلاک‌چین (Blockchain) یک تکنولوژی غیرمتمرکز است که به‌عنوان پایه اصلی ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تکنولوژی به‌صورت مستقل، تراکنش‌ها و اطلاعات را ثبت می‌کند.

هر بلوک در بلاک‌چین حاوی یک هش (hash) از داده‌ها و یک امضاء دیجیتال (digital signature) برای تأیید اعتبار آن بلوک است.

۶. بلاک‌چین عمومی (Public Blockchain):

در این نوع بلاک‌چین، هرکس می‌تواند به بلاک‌چین دسترسی پیدا کرده، تراکنش‌ها را مشاهده و حتی در فرآیند ایجاد بلوک‌ها (ماینینگ) شرکت کند. بیت‌کوین و اتریوم دو مثال از بلاک‌چین‌های عمومی هستند.

۷. بلاک‌چین خصوصی (Private Blockchain):

در این حالت، دسترسی به بلاک‌چین تنها برای افراد یا سازمان‌های خاص و مجاز است. این نوع بلاک‌چین به عنوان یک سیستم مدیریت داخلی برای سازمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۸. بلاک‌چین کنفرانسی (Consortium Blockchain):

این نوع بلاک‌چین به‌صورت مشترک توسط چند سازمان کنترل می‌شود. این سازمان‌ها توافق می‌کنند که هرکدام به عنوان یک گره یا Node در بلاک‌چین حضور داشته باشند و مسئولیت نظارت بر فرآیند تأیید تراکنش‌ها را به اشتراک بگذارند.

۹. کراس‌چین (Cross-Chain):

کراس چین به‌معنای ارتباط بین بلاک‌چین‌های مختلف است. این مفهوم به سازوکارها و تکنولوژی‌هایی اشاره دارد که امکان انتقال ارز و اطلاعات از یک بلاک‌چین به بلاک‌چین دیگر را فراهم می‌کنند.

در اصطلاحات تکنیکی، این عمل به عنوان “interoperability” نیز شناخته می‌شود. در‌حال حاضر، بسیاری از ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین‌ها به صورت جداگانه عمل می‌کنند.

۱۰. تبادل ارزها (Atomic Swaps):

امکان تبادل مستقیم ارزهای دیجیتال بین دو بلاک‌چین بدون نیاز به واسطه.

۱۱. انتقال دارایی‌ها (Asset Transfer):

امکان انتقال دارایی‌ها (مثل توکن‌ها) از یک بلاک‌چین به بلاک‌چین دیگر همراه با واسطه.

۱۲. مکانیسم اجماع (Consensus Process):

مکانیسم اجماع به معنای تایید تراکنش‌ها و ایجاد هماهنگی در شبکه بلاک‌چین مورد استفاده است. این مکانیسم به اطمینان از اینکه همه گره‌های شبکه با یکدیگر متفق هستند و اطلاعات یکسانی دارند، کمک می‌کند. در واقع، این مکانیسم جلوی حملات و تغییرات غیرمجاز را می‌گیرد و امکان ادامه یکپارچگی شبکه را فراهم می‌کند.

۱۳. اثبات کار (Proof of Work):

در PoW، شرکت‌کنندگان (معمولاً ماینرها) باید مدارکی از انجام کار محاسباتی دشوار (با حل مسئله ریاضی خاص) را ارائه دهند تا بلوک جدید ایجاد شود. این مدل اجماع برای بیت‌کوین استفاده می‌شود.

۱۴. اثبات سهم (Proof of Stake):

در PoS، افراد یا گروه‌ها بر اساس مقدار دارایی (ارزدیجیتال) خود حق تصمیم‌گیری و ایجاد بلوک را دارند. این مدل اجماع از مصرف انرژی کمتری نسبت به PoW برخوردار است.

۱۵. اثبات سهم انتخاب‌شده (Delegated Proof of Stake):

DPoS یک نسخه توسعه‌یافته از PoS است که در آن افراد مشخص‌شده (نمایندگان) اختیار انتخاب بلوک‌ را دارند. این سیستم به برخی از مسائل PoS از جمله محدودیت‌ها و تراکنش‌های کندتر پاسخ می‌دهد.

۱۶. جستجوگر بلاک (Block Explorer):

جستجوگر بلاک یا “Block Explorer” یک ابزار آنلاین است که به کاربران امکان مشاهده و بررسی اطلاعات مربوط به بلوک‌ها، تراکنش‌ها و آدرس‌های ارزهای دیجیتال در یک زنجیره بلوکی را می‌دهد. این ابزارها به صورت وب‌سرویس‌ ارائه می‌شوند و اطلاعات مرتبط با بلاک‌چین را به کاربران در قالب یک نمودار گرافیکی فراهم می‌کنند.

۱۷. وایت‌پیپر (Whitepaper):

وایت‌پیپر (Whitepaper) در حوزه ارزهای دیجیتال به یک سند توضیحی ارجاع دارد که توضیحات مفصلی درباره یک پروژه یا تکنولوژی ارز دیجیتال را ارائه می‌دهد. این سند به عنوان یک منبع اطلاعات اصلی برای فهم نحوه عملکرد و اهداف یک ارزدیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد. 

وایت‌پیپر به عنوان یک سورس قانونی و فنی معتبر برای معرفی‌پروژه به جامعه استفاده می‌شود و بسیاری از سرمایه‌گذاران و توسعه‌دهندگان ارزهای دیجیتال، قبل از انجام سرمایه‌گذاری یا مشارکت در پروژه، وایت‌پیپر را بررسی می‌کنند.

۱۸. الگوریتم (Algorithm):

در حوزه ارزهای دیجیتال، الگوریتم به‌معنای یک مجموعه تعیین‌پذیری از دستورات یا قوانین محاسباتی است که به‌منظور انجام وظایف خاصی طراحی شده‌اند. این الگوریتم‌ها برای ایجاد یا اداره ارزهای دیجیتال و شبکه‌های بلاک‌چین از اهمیت بسیاری برخوردارند.

۱۹. الگوریتم هوش‌مصنوعی (AI Algorithms): 

در بعضی ارزهای دیجیتال، الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای تصمیم‌گیری‌های مبتنی بر داده (Data-Driven Decisions) یا بهبود کارایی شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

۲۰. الگوریتم موافقت (Consensus Algorithm): 

در برخی ارزهای دیجیتال، الگوریتم‌های موافقت بر اساس توافق بین اعضای شبکه بر روی مسائل مختلف و به منظور حل اختلافات استفاده می‌شوند.

۲۱. همتا به همتا (Peer 2 Peer):

عبارت “همتا به همتا” به یک مدل ارتباطی اشاره دارد که در آن دو نهاد یا دو شخص به‌عنوان همتا یا هم‌سطح (peer) با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، بدون واسطه‌های مرکزی.

همانطور که گفته‌شد، این مدل ارتباطی بدون واسطه‌های مرکزی کار می‌کند و به افراد امکان می‌دهد به صورت مستقیم با یکدیگر تعامل داشته باشند. تأیید و اعتماد به تراکنش‌ها و اطلاعات توسط همتاها انجام می‌شود. این ساختار بر خلاف ساختارهای متمرکز، بدون وابستگی به یک ارگان یا سازمان مرکزی عمل می‌کند.

۲۲. صرافی (Exchange):

صرافی (Exchange) در حوزه ارزهای دیجیتال، یک پلتفرم یا وب‌سایت است که به کاربران اجازه می‌دهد ارزهای دیجیتال را خرید و فروش کنند. این صرافی‌ها به عنوان واسطه‌هایی عمل می‌کنند که تراکنش‌های خرید و فروش را بین کاربران فراهم می‌کنند. هر صرافی ممکن است امکانات و ویژگی‌های مختلفی داشته باشد.

۲۳. صرافی متمرکز (Centralized Exchanges – CEX): 

در این نوع صرافی، مدیران کنترل و اداره تمام تراکنش‌ها را دارند. کاربران تراکنش‌های خود را مستقیماً با صرافی انجام می‌دهند و اغلب این نوع صرافی‌ها نیاز به ثبت‌نام و تأیید هویت دارند. صرافی‌های متمرکز معروف این حوزه شامل Binance، Coinbase و Kraken می‌شوند.

۲۴. صرافی غیرمتمرکز (Decentralized Exchanges – DEX): 

در این حالت، تراکنش‌ها به صورت مستقیم بین کاربران انجام می‌شود؛ بدون نیاز به واسطه‌های مرکزی. این نوع صرافی به افراد امکان می‌دهد ارزهای دیجیتال خود را بدون نیاز به ایجاد حساب یا ارائه اطلاعات هویتی بیشتر معامله کنند. صرافی‌های غیرمتمرکز معروف این حوزه شامل Uniswap و Sushiswap می‌شوند.

۲۵. صرافی توکن (Token Exchanges): 

این صرافی‌ها به تبادل توکن‌های مشخص و غالباً مبتنی بر استانداردهای خاص مانند ERC-۲۰ اختصاص دارند و معمولاً درون یک بلاک‌چین خاص فعالیت می‌کنند.

۲۶. صرافی دیجیتال محلی (Peer-to-Peer Exchanges): 

در این نوع صرافی، کاربران مستقیماً با یکدیگر معامله می‌کنند، بدون واسطه مرکزی. این صرافی‌ها به کاربران امکان می‌دهند توافقات شخصی را انجام دهند و ارزهای دیجیتال را مستقیماً با یکدیگر مبادله کنند.

۲۷. دائو (DAO):

دائو (DAO) یا “سازمان هوشمند توزیع‌شده” به یک نوع سازمان غیرمتمرکز در دنیای ارزهای دیجیتال اطلاق می‌شود. این مفهوم به اشکال مختلف در تعدادی ارز دیجیتال وجود دارد، اما ایده اصلی این است که دائو، تصمیم‌گیری و اجرای تصمیمات خود را بر مبنای قوانین و قراردادهای هوشمند بر روی بلاک‌چین انجام می‌دهد.

👈بیشتر بخوانید: بهترین پروژه‌های (DAO) برای سرمایه‌گذاری

۲۸. دیفای (DeFi):

دیفای یک کلمه اختصاری از عبارت “مالیات غیرمتمرکز” (Decentralized Finance) است و به یک حوزه رو به رشد در دنیای ارزهای دیجیتال اشاره دارد. دیفای به معنای ارائه خدمات مالی و اعتباری بدون نیاز به واسطه‌های مرکزی، مانند بانک‌ها یا موسسات مالی تقلبی است.

در این سیستم، تراکنش‌ها و خدمات مالی بر اساس تکنولوژی بلاک‌چین انجام می‌شوند.

ویژگی‌ها و عناصر اصلی دیفای شامل موارد زیر هستند:

• دیفای از هویت‌های متمرکز و اعتبار افراد به‌عنوان معیار برای ارائه خدمات مالی جلوگیری می‌کند. به جای اینکه به یک نهاد مرکزی اعتماد کنیم، مبادلات و تراکنش‌ها بر اساس قراردادهای هوشمند بر روی بلاک‌چین انجام می‌شوند.
• به‌دلیل استفاده از تکنولوژی بلاک‌چین، دیفای امنیت بالایی را ارائه می‌دهد. تراکنش‌ها به‌صورت غیرقابل تغییر ثبت می‌شوند و امکان تقلب یا تغییرات غیرمجاز کاهش می‌یابد.
• اغلب پروژه‌های دیفای از توکن‌های دیجیتال برای انجام معاملات و اعتبارسنجی استفاده می‌کنند. این توکن‌ها می‌توانند در ایجاد ضمانت‌نامه‌ها، شرکت در سیستم‌های تحت وثیقه (staking) یا حتی به عنوان واحد پرداختی استفاده شوند.
• در دیفای، کاربران می‌توانند توکن‌های خود را به عنوان وثیقه قرار داده و از آن برای گرفتن وام استفاده کنند. همچنین، ممکن است توکن‌ها به‌عنوان منبعی برای قرض‌دادن به دیگران مورد استفاده قرار گیرند.
• از آنجایی که دیفای بدون واسطه مرکزی عمل می‌کند، هزینه‌ تراکنش‌ها برای کاربران معمولاً کمتر است. این مزیت می‌تواند به تخصص دیفای در مقابل خدمات مالی سنتی کمک کند.

۲۹. برنامه های غیرمتمرکز – Decentralized Application) dApp):

برنامه های غیرمتمرکز یا dApps به نرم‌افزارهایی اشاره دارند که بر روی تکنولوژی بلاک‌چین و شبکه‌های غیرمتمرکز ساخته شده‌اند. این برنامه‌ها بر اساس قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) کار می‌کنند و برای اجرای تراکنش‌ها و ارائه خدمات مختلف بدون نیاز به واسطه‌های مرکزی، مانند سرورها یا دیتاسنترها، به کاربران امکاناتی را ارائه می‌دهند.

۳۰. ارزش بازار (Market Capitalization):

ارزش بازار به‌مجموع ارزش تمام واحدهای یک ارزدیجیتال در بازار مورد نظر اطلاق می‌شود. این ارزش توسط ضرب تعداد واحدهای در دسترس از این ارز در بازار با قیمت کنونی آن ارز محاسبه می‌شود.

فرمول محاسبه ارزش بازار به شکل زیر است:

{ارزش بازار} ={قیمت کنونی واحد}×{تعداد واحدهای موجود در بازار}

برای مثال، اگر یک ارز دیجیتالی ۱۰۰ واحد در دسترس داشته باشد و قیمت هر واحد آن ۵ دلار باشد، ارزش بازار آن ارز به صورت زیر محاسبه می‌شود:

۵ دلار/واحد × ۱۰۰ واحد = ۵۰۰ دلار

ارزش بازار معمولاً یکی از شاخص‌های مهم در ارزهای دیجیتال است و نشان‌دهنده‌ی اهمیت و موقعیت این ارز در بازار می‌باشد. ارزش بازار همچنین به عنوان “تجمیع بازار” (Market Cap) نیز شناخته می‌شود. ارزش بازار ارزهای دیجیتال معمولاً به صورت میلیاردها یا حتی تریلیون‌ها دلار محاسبه می‌شود.

۳۱. بیت کوین (BTC و XBT):

بیت‌کوین (Bitcoin) اولین و معروف‌ترین ارز دیجیتالی است که در سال ۲۰۰۹ توسط فرد یا گروهی به نام “ساتوشی ناکاموتو” (Satoshi Nakamoto) معرفی شد. بیت‌کوین به عنوان یک رمزارز غیرمتمرکز و بر پایه تکنولوژی بلاک‌چین عمل می‌کند.

در طی دهه گذشته، بیت‌کوین به عنوان یک دارایی دیجیتال جذاب برای سرمایه‌گذاری و ذخیره ارزش شناخته شده است.

۳۲. توکن (Token):

توکن (Token) در دنیای ارزهای دیجیتال به معنای یک واحدارزی دیجیتال مشخص است که بر اساس استانداردها و قراردادهای هوشمند (smart contracts) بر روی یک بلاک‌چین ایجاد می‌شود. توکن‌ها معمولاً به‌عنوان نماینده یک پروژه یا برنامه استفاده می‌شوند.

۳۳. آلت‌کوین (Altcoin):

به‌زبان بسیار ساده‌تر، آلت‌کوین (Altcoin) هرنوع ارز دیجیتالی است که بیت‌کوین نباشد. عبارت “آلت” از “Alternative” به معنای جایگزین گرفته شده است، چرا که رمزارزها به عنوان جایگزین‌های بیت‌کوین در بازار ارزهای دیجیتال وجود دارند.

برخی از معروف‌ترین آلت‌کوین‌ها شامل Ethereum ،Ripple ،Litecoin و غیره هستند. هر یک از این آلت‌کوین‌ها ممکن است دارای اهداف و قابلیت‌های خاص خود باشند.

۳۴. آلت سیزن (Altseason):

آلت‌سیزن (Altseason) به دوره‌ای اشاره دارد که ارزهای دیجیتال غیر از بیت‌کوین (آلت‌کوین‌ها) به‌طور چشمگیری ارزش‌آفرینی می‌کنند و عملکرد بهتری نسبت به بیت‌کوین از خود نشان می‌دهند.

وقتی که بازار ارزهای دیجیتال در دوره آلت‌سیزن است، یعنی اکثر آلت‌کوین‌ها در بازار به‌طور کلی در حال افزایش محبوبیت خود هستند. 

این موقعیت معمولاً نشان‌دهنده افزایش فعالیت و حجم معاملات در بازار ارزهای دیجیتال است و سرمایه‌گذاران به‌دنبال فرصت‌های سودآور در آلت‌کوین‌ها می‌گردند. علل وقوع آلت‌سیزن متنوع است.

از جمله افزایش اهمیت و رشد پروژه‌های جدید، اعلام اخبار و تحولات مهم در زمینه‌های خاص، یا افزایش اقبال به خرید آلت‌کوین‌ها به عنوان سرمایه گذاری جانبی. مهمترین نکته این است که بازار ارزهای دیجیتال متغیر است و مفهوم آلت‌سیزن ممکن است با تغییرات در شرایط بازار نیز تغییر کند.

۳۵. کوین‌هایی با قیمت ثابت (StableCoin):

استیبل‌کوین (Stablecoin) نوعی ارز دیجیتال است که به عنوان یک واحد پایدار عمل می‌کند. به این معنا که ارزش آن وابسته به واحد‌های پول‌ملی (مانند دلار یا یورو) است. این نوع ارز دیجیتال با تلاش برای جلوگیری از نوسانات قوی که در بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر دیده می‌شود، ساخته شده است.

برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های استیبل‌کوین به شرح زیر است:

• هدف اصلی استیبل‌کوین ایجاد واحد دیجیتالی است که ارزش آن با ارزهای ملی پایدار باشد. این برخلاف ارزهای دیجیتال معمولی است که ممکن است نوسانات قوی داشته باشند.
• بسیاری از استیبل‌کوین‌ها به ارزهای ملی مرتبط هستند. به‌عنوان مثال، یک استیبل‌کوین ممکن است با دلار آمریکا (USDT یا USDC)، یورو یا دیگر ارزها مرتبط شود.
• به دلیل پایداری ارزش، استیبل‌کوین‌ها معمولاً به‌عنوان یک وسیله پرداختی در دنیای ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• استیبل‌کوین‌ها ممکن است توسط موسساتی که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم مرتبط با ارزهای ملی هستند، صادر شوند و این امر می‌تواند به سوابق تأییدپذیری و اعتماد به‌ویژه در بخش مالی کمک کند.

۳۶. عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering):

عرضه اولیه سکه یا Initial Coin Offering، یک روش جمع‌آوری سرمایه در دنیای ارزهای دیجیتال است.

در یک ICO، تیم یا پروژه جدیدی که قصد توسعه یا راه‌اندازی ارز دیجیتال دارد، به جای استفاده از راه‌های سنتی جذب سرمایه مانند بانک یا سرمایه‌گذاری ونچر، توکن‌های خود را با جایگاه واحدی با ارزش به‌عنوان جایگزین معرفی می‌کند و این توکن‌ها را به سرمایه‌گذاران می‌فروشد.

۳۷. سوزاندن سکه (Burned):

در دنیای ارزهای دیجیتال، اصطلاح “سوزاندن سکه” یا “Burned” به معنای از دست رفتن دائمی و یا حذف کل یا یک قسمتی از واحدهای یک ارز دیجیتال است. این عملیات معمولاً توسط توسعه‌دهندگان یا جامعه ارزهای دیجیتال برای موارد مختلف صورت می‌گیرد.

۳۸. پامپ و دامپ (Pump & Dump):

معانی “پامپ و دامپ” (Pump and Dump) در دنیای ارزهای دیجیتال به دو عملیات مختلف اشاره دارند که معمولاً به صورت غیرقانونی انجام می‌شوند و مرتبط با مارکت‌های مالی هستند:

پامپ (Pump): در این فرآیند، گروهی از سرمایه‌گذاران یا تیم‌ها قصد دارند ارز دیجیتال خاصی را به صورت مصنوعی و نوسانی افزایش قیمت دهند. این افراد ممکن است اطلاعات مغلوط یا تضعیف شده را در مورد پروژه یا ارز منتشر کنند تا جلب توجه سرمایه‌گذاران و باعث افزایش ناگهانی قیمت ارز شوند.

دامپ (Dump): پس از افزایش قیمت به واسطه پامپ، افراد گروه یا تیم سود خود را برداشت می‌کنند. این عمل به معنای فروش سریع و بزرگ تعداد ارز به بازار است، که باعث کاهش شدید قیمت می‌شود. سرمایه‌گذارانی که در ابتدا به پروژه اعتقاد داشته‌اند و بر اساس افزایش قیمت وارد شده‌اند، ممکن است خسارت ببینند.

۳۹. نگهداری ارز دیجیتال به مدت طولانی (HODL):

اصطلاح “HODL” در دنیای ارزهای دیجیتال به معنای نگهداری یا حفظ دارایی‌های دیجیتال برای مدت طولانی در معاملات فعالانه یا بازارهای مختلف ارزهای دیجیتال اشاره دارد. این اصطلاح ابتدا به وسیله‌ی یکی از اعضای جامعه بیت‌کوین در سال 2013 به‌صورت اشتباه مطرح شد و به‌سرعت به یکی از اصطلاحات محبوب دنیای ارزهای دیجیتال تبدیل شد.

۴۰. نمودار عمق بازار (Depth Chart):

نمودار عمق بازار یا “Depth Chart” در دنیای ارزهای دیجیتال به نمایش قیمت و تقاضای فعلی برای یک ارزدیجیتال خاص می‌پردازد. این نمودار به صورت گرافیکی نشان می‌دهد که در هر سطح قیمت، چقدر از ارز موجود است و چقدر از ارز توسط بازار خریداری شده یا فروخته می‌شود.

نمودار عمق بازار عمدتاً دو بخش دارد:

• قسمت سمت چپ (Bid Side): در این قسمت، خریداران نشان داده می‌شوند. هر خط افقی در این بخش نشان‌دهنده تعداد واحدهای ارزدیجیتال است که خریداران آماده به خرید آن در یک قیمت خاص هستند. خطوط با ارتفاع بیشتر نشان‌دهنده تعداد بیشتری ارز در آن سطح قیمت هستند.
• قسمت سمت راست (Ask Side): در این قسمت، فروشندگان نشان داده می‌شوند. هر خط افقی نشان‌دهنده تعداد واحدهای ارزدیجیتال است که فروشندگان آماده به فروش آن در یک قیمت خاص هستند. خطوط با ارتفاع بیشتر نشان‌دهنده تعداد بیشتری ارز در آن سطح قیمت هستند.

مولفه قیمت در عمق بازار به ترتیب از بالا به پایین نمایش داده می‌شود و از این طریق، معاملات بین خریداران و فروشندگان در زمان واقعی را به تصویر می‌کشد. این اطلاعات برای تحلیل و پیش‌بینی جهت تغییرات بازار و نقاط تقاطع میان عرضه و تقاضا استفاده می‌شود.

۴۱. اوج قیمت بی سابقه (ATH):

در دنیای ارزهای دیجیتال، هنگامی که ارز یا رمزارزی به بالاترین قیمت تاریخی خود می‌رسد، این وضعیت با عبارت “اوج قیمت بی‌سابقه” یا به طور مختصر All Time High توصیف می‌شود. این لحظه ممکن است باعث احساس افتخار و امید برای سرمایه‌گذاران شود.

۴۲. کمترین قیمت بی سابقه (ATL):

در مقابل، عبارت کمترین قیمت بی‌سابقه یا (All Time Low) برای نشان دادن حالتی استفاده می‌شود که ارز یا رمزارز به کمترین ارزش تاریخی خود می‌رسد. این وضعیت ممکن است برخی از سرمایه‌گذاران را نگران کند.

۴۳. فومو یا ترس از دست دادن (FOMO):

اصطلاح “فومو” یا ترس از دست دادن (Fear of Missing Out) زمانی اطلاق می‌شود که بعضی افراد به‌دلیل افزایش ناگهانی ارزش یک رمزارز، ترس از از دست دادن فرصت را احساس کرده و به خرید می‌پردازند. این احساس به تصمیمات غیرمنطقی و بر اساس احساسات منجر می‌شود.

۴۴. نابودشده (Rekt):

این اصطلاح برای توصیف خسارت مالی بسیار شدید بر اثر سرمایه‌گذاری بد استفاده می‌شود و همچنین این اصطلاح برای توصیف افت شدید ارزش بازار و از دست‌دادن کل دارایی به کار می‌رود.

۴۵. خرس (Bear):

در میان اصطلاحات ارزدیجیتال، به افرادی که همیشه حس بدبینی نسبت به قیمت ارزها دارند و روند بازار را رو به پایین پیش‌بینی می‌کنند، خرس گفته می‌شود. این اصطلاح به شرایط نزولی بازار اشاره می‌کند و زمانی که سرمایه گذاران به شرایط بازار اعتماد ندارند، این اصطلاح را به کار می‌برند. برای مثال بازار خرسی (Bear Market) به‌معنای بازار نزولی و رو به پایین است.

۴۶. تله‌خرسی (Bear Trap):

هنگامی که افت ارزش سهام به‌صورت موقتی رخ می‌دهد، برخی از سرمایه‌داران به اشتباه سیگنال‌هایی دریافت می‌کنند که طی آن قیمت‌های ساختگی به کاربران نشان داده می‌شود.

همچنین این سیگنال‌ها نشان می‌دهند روند نزولی بازار ادامه دارد و به‌همین دلیل با فروش سهام خود ضرر می‌کنند. در این شرایط اصطلاح تله‌خرسی را برای سرمایه‌داری که به این وضعیت گرفتار شده است، اطلاق می‌شود.

۴۷. گاو (BULL):

اصطلاح BULL به کاربرانی گفته می‌شود که همواره نسبت به بالارفتن ارزش سرمایه‌های خود امید دارند و نسبت به بازار و قیمت‌ها خوشبین هستند. از واژه گاو در حوزه اقتصاد، برای بیان موارد صعودی و افزایشی یک دارایی استفاده می‌شود.

برای مثال بازار گاوی (Bull Market) به‌معنای بازار صعودی و رو به بالا است. در صورتی که بازار روند صعودی داشته باشد، سرمایه‌گذاران با اطمینان، معامله انجام می‌دهند و این امید به افزایش قیمت‌ها، بازار گاوی را ایجاد می‌کند.

۴۸. نهنگ (Whale):

اصطلاح نهنگ برای توصیف افرادی به کار می‌رود که تراکنش‌‌هایی با حجم بسیار بالا انجام می‌‌دهند که پول زیادی در بازار برای خرید مقدار زیادی رمزارز، سهام یا هر نوع دارایی دارند. نهنگ‌ها به‌عنوان معامله‌گران سرمایه‌دار، روی آینده یک ارزدیجیتال خوش‌‌بین و یا مبالغ سنگینی سرمایه‌گذاری می‌کنند که به آن‌ها نهنگ‌های گاوی (صعودی) نیز می‌گویند.

استراتژی‌هایی که توسط افراد نهنگ به کار می‌‌رود، تاثیر زیادی بر وضعیت بازار ارز دیجیتال دارد که این تاثیرات می‌‌توانند مثبت و یا منفی باشند. لازم به ذکر است که توانایی نهنگ‌ها برای خرید، می‌تواند نوسان‌های شدیدی در بازار را در پی داشته باشد.

۴۹. کیف‌پول (Wallet):

کیف‌پول ارزدیجیتال یا “کیف پول رمزارز” (Digital Wallet) یک وسیله ذخیره‌سازی و مدیریت ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین، اتریوم و سایر رمزارزها است. این کیف‌پول‌ها به کاربران امکان ارسال، دریافت، ذخیره و مدیریت دارایی‌های دیجیتال خود را فراهم می‌کنند.

کیف‌پول‌های ارز دیجیتال ممکن است به صورت آنلاین، آفلاین یا حتی به‌صورت سخت‌افزاری (هاردویر) باشند.

۵۰. کیف‌پول سرد (Cold Wallet):

کیف‌پول سرد یکی از انواع کیف‌پول ارزهای دیجیتال است که کاربران می‌توانند به‌صورت آفلاین به آن دسترسی داشته باشند. در این حالت امکان دسترسی آنلاین به رمزارزها از بین می‌رود و در نتیجه امنیت آن بیشتر می‌شود.

در حقیقت کیف‌پول‌های سرد امنیت بیشتری نسب به کیف‌پول‌های گرم دارند؛ چراکه هکرها برای دستیابی به کیف‌پول کاربران، به دسترسی فیزیکی نیازمند‌ند. لازم به ذکر است که نگهداری آفلاین ارزهای دیجیتال در کیف‌پول‌های سرد هزینه بیشتری در مقایسه با روش‌های آنلاین دارد.

۵۱. کیف‌پول گرم (Hot Wallet):

کیف‌پول گرم یکی‌دیگر از انواع ولت‌های ارزهای دیجیتال است که کاربران می‌توانند به‌صورت آنلاین به آن دسترسی داشته باشند. این کیف پول‌ها به اینترنت متصل هستند و می‌توانند یک برنامه تحت وب یا یک برنامه موبایل باشند.

استفاده از کیف‌پول‌های گرم آسان است، اما در مقایسه با سایر کیف‌پول‌‌ها مانند کیف‌پول سرد امنیت کمتری دارند؛ چرا که ممکن است هکرها بتوانند از طریق اینترنت به‌این نوع کیف‌پول‌‌ها دسترسی پیدا کنند.

کیف‌پول‌های گرم برای مدت‌زمان طولانی مناسب نیستند اما برای کسانی که به‌صورت مداوم در حال ترید ارز هستند پیشنهاد می‌شوند.

سخن‌پایانی

در پایان، اهمیت یادگیری و درک اصطلاحات مهم دنیای ارزهای دیجیتال به عنوان زبان اصلی این بازار، امری بسیار حیاتی است. این اصطلاحات نه تنها به سهولت ارتباط با اطلاعات و اخبار بازار کمک می‌کنند بلکه به سرعت و درستی افراد را در تصمیم‌گیری و مدیریت سرمایه خود در دنیای پویای ارزهای دیجیتال هدایت می‌کنند.

با پیشرفت روزافزون این بازار و ورود افراد جدید، آگاهی از این اصطلاحات از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود.

به افرادی که تازه وارد دنیای معاملات ارزهای دیجیتال شده‌اند، توصیه می‌شود که به دقت این اصطلاحات را یاد بگیرند و از منابع آموزشی معتبر برای درک عمیق‌تر این دنیا استفاده کنند.

همچنین، حتماً به اصول امنیتی و مدیریت ریسک توجه کنند تا تجربه مثبت و موفقیت‌آمیزی را در این سفر مهم آغاز کنند. با اطلاعات کامل و مفهوم از اصطلاحات ارزهای دیجیتال، افراد می‌توانند تصمیمات بهتری بگیرند و به بهبود عملکرد سرمایه‌گذاری خود دست یابند.

منبع: fintechmagazine.com