توسط : (DPoS) یک روش برای تأیید تراکنش‌ها در بلاکچین است. در این سیستم، به جای اینکه همه کاربران شبکه در تأیید تراکنش‌ها شرکت کنند، دارندگان توکن‌ها به چند نماینده رأی می‌دهند. این نمایندگان یا ولیدیتورها مسئول تأیید تراکنش‌ها و مدیریت شبکه هستند. این روش باعث می‌شود که فرایند تأیید سریع‌تر و کارآمدتر باشد و در عین حال خطر تمرکز قدرت در دست چند نفر کاهش یابد. DPoS در بلاکچین‌های معروفی مثل EOS و ترون استفاده می‌شود.
نحوه کار DPoS:
در DPoS، کاربران شبکه با رأی دادن، نمایندگانی را انتخاب می‌کنند که وظیفه تأیید بلوک‌ها را بر عهده دارند. این نمایندگان که به آن‌ها “validator” نیز گفته می‌شود، پس از تأیید بلوک، پاداشی به دست می‌آورند که ممکن است آن را با افرادی که به آن‌ها رأی داده‌اند، تقسیم کنند.
روند انتخاب نمایندگان:
کاربران شبکه می‌توانند توکن‌های خود را در یک pool قرار داده و به نماینده‌ای که ترجیح می‌دهند، رأی دهند. این نمایندگان مسئول تأیید تراکنش‌ها هستند. اگر بلوکی به درستی تأیید شود، نماینده پاداش خود را دریافت کرده و ممکن است آن را با رأی‌دهندگان خود تقسیم کند.
مزایا و معایب DPoS:
مزیت اصلی DPoS سرعت بالا، مقیاس‌پذیری و نیاز به سخت‌افزار کم است. همچنین این سیستم با دادن حق رأی به کاربران، فرایند را دموکراتیک‌تر می‌کند.
با این حال، DPoS نیز معایبی دارد. برای مثال، ممکن است به نفع افرادی باشد که بیشترین تعداد توکن را دارند و نیازمند مشارکت مستمر کاربران است، که این ممکن است برای برخی یک مانع باشد.
مقایسه DPoS با سایر مکانیسم‌های اجماع:
در مقایسه با (PoW) و (PoS)، DPoS تلاش می‌کند تا با استفاده از مکانیسم رأی‌دهی و نمایندگی، توازن بین کارایی و عدالت را ایجاد کند. در حالی که PoW نیازمند توان محاسباتی بالا و مصرف انرژی زیاد است و PoS ممکن است به نفع افرادی باشد که بیشترین توکن‌ها را دارند، DPoS با هدف ارائه روشی دموکراتیک‌تر و کارآمدتر برای تأیید تراکنش‌ها طراحی شده است.
نتیجه‌گیری:
در نهایت، DPoS یک روش محبوب برای بسیاری از پروژه‌های بلاکچین است که به دنبال کارایی و تصمیم‌گیری دموکراتیک هستند. هرچند این مکانیسم چالش‌هایی نیز دارد، اما همچنان به عنوان یک گزینه کارآمد برای دستیابی به اجماع در شبکه‌های بلاکچین باقی مانده است.
منبع:coinbase.com
