انواع استانداردهای توکن های اتریوم

استاندارد توکن‌های اتریوم، مجموعه‌ای از قوانین و محدودیت‌هایی هستند که نحوه ایجاد، استفاده و تعامل با توکن‌های اتریوم را مشخص می‌کنند. این استانداردها به توسعه‌دهندگان کمک می‌کنند تا توکن‌هایی ایجاد کنند که با سایر برنامه‌ها و خدمات سازگار باشند. استانداردهای توکن‌های اتریوم به صورت کلی وظایف زیر را بر عهده دارند:

• تعیین ویژگی‌های توکن‌ها: استانداردها مشخص می‌کنند که توکن‌ها چه ویژگی‌هایی باید داشته باشند. به عنوان مثال، استاندارد ERC-۲۰ مشخص می‌کند که توکن‌ها باید قابل تعویض، تقسیم‌پذیر و دارای عرضه محدود باشند.
• ایجاد سازگاری: استانداردها به توسعه‌دهندگان کمک می‌کنند تا توکن‌هایی ایجاد کنند که با سایر برنامه‌ها و خدمات سازگار باشند. به عنوان مثال، استاندارد ERC-۲۰ توسط بسیاری از کیف پول‌ها، صرافی‌ها و برنامه‌های غیرمتمرکز پشتیبانی می‌شود.
• ایجاد امنیت: استانداردها به افزایش امنیت توکن‌ها کمک می‌کنند. به عنوان مثال، استاندارد ERC-۲۰ از امضای دیجیتال برای تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کند.

استانداردهای توکن‌های اتریوم نقش مهمی در توسعه اکوسیستم اتریوم دارند. این استانداردها به توسعه‌دهندگان کمک می‌کنند تا توکن‌هایی ایجاد کنند که قابل استفاده، ایمن و سازگار باشند. برخی از مهم‌ترین استانداردهای توکن‌های اتریوم عبارتند از:

• ERC-۲۰: این استاندارد برای ایجاد توکن‌های قابل تعویض استفاده می‌شود. توکن‌های قابل تعویض مانند پول نقد هستند و می‌توان آنها را به راحتی با یکدیگر مبادله کرد.
• ERC-۷۲۱: این استاندارد برای ایجاد توکن‌های غیرقابل تعویض استفاده می‌شود. توکن‌های غیرقابل تعویض مانند آثار هنری یا اشیای کلکسیونی هستند و هر یک از آنها منحصربه‌فرد است.
• ERC-۱۱۵۵: این استاندارد ترکیبی از ERC-۲۰ و ERC-۷۲۱ است و امکان ایجاد توکن‌های قابل تعویض و غیرقابل تعویض را در یک قرارداد واحد فراهم می‌کند.

استانداردهای توکن‌های اتریوم به طور مداوم در حال توسعه هستند. توسعه‌دهندگان جدیدی دائماً استانداردهای جدیدی را پیشنهاد می‌کنند و استانداردهای موجود را بهبود می‌بخشند.

بیشتر بخوانید: نات کوین چیست؛ سکه‌ای که قرار است با یک کلیک، کاربرانش را پولدار کند!؟

انواع استانداردهای توکن اتریوم

استانداردهای توکن‌ اتریوم یک سری قوانین و الزامات فنی هستند که تعیین می‌کنند چگونه یک توکن در شبکه اتریوم ایجاد، ارسال، و مدیریت می‌شود. این استانداردها به توسعه‌دهندگان و توکن‌های قابل تبادل امکان می‌دهند با یکدیگر تعامل کرده و در محیط‌های مختلف استفاده شوند.

استانداردهای توکن اتریوم به طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• استانداردهای توکن‌های قابل تعویض (Fungible Token): این استانداردها برای ایجاد توکن‌هایی استفاده می‌شوند که هر یک از آنها با یکدیگر برابر هستند. به عنوان مثال، ارزهای دیجیتال مانند اتر (ETH) و توکن‌های حاکمیتی (Governance Token) قابل تعویض هستند.
• استانداردهای توکن‌های غیرقابل تعویض (Non-Fungible Token): این استانداردها برای ایجاد توکن‌هایی استفاده می‌شوند که هر یک از آنها منحصربه‌فرد هستند. به عنوان مثال، آثار هنری دیجیتال، توکن‌های بازی و اشیای کلکسیونی غیرقابل تعویض هستند.

در ادامه به معرفی برخی از مهم‌ترین استانداردهای توکن اتریوم می‌پردازیم:

ERC-۲۰

استاندارد ERC-۲۰ محبوب‌ترین استاندارد توکن اتریوم است. این استاندارد برای ایجاد توکن‌های قابل تعویض استفاده می‌شود. توکن‌های ERC-۲۰ دارای ویژگی‌های زیر هستند:

• قابل تعویض: هر یک از توکن‌ها با یکدیگر برابر هستند و می‌توان آنها را به راحتی با یکدیگر مبادله کرد.
• تقسیم‌پذیر: توکن‌ها را می‌توان به قطعات کوچکتر تقسیم کرد.
• عرضه محدود: تعداد توکن‌های ERC-۲۰ از قبل تعیین شده است.

توکن‌های ERC-۲۰ کاربردهای مختلفی دارند. از این توکن‌ها می‌توان برای ایجاد ارزهای دیجیتال، توکن‌های حاکمیتی، توکن‌های کاربردی (Utility Token) و توکن‌های سهام (Security Token) استفاده کرد.

ERC-۷۲۱

استاندارد ERC-۷۲۱ برای ایجاد توکن‌های غیرقابل تعویض استفاده می‌شود. توکن‌های ERC-۷۲۱ دارای ویژگی‌های زیر هستند:

• غیرقابل تعویض: هر یک از توکن‌ها منحصربه‌فرد است و با هیچ توکن دیگری برابر نیست.
• غیرقابل تقسیم: توکن‌ها را نمی‌توان به قطعات کوچکتر تقسیم کرد.
• عرضه محدود: تعداد توکن‌های ERC-۷۲۱ از قبل تعیین شده است.

توکن‌های ERC-۷۲۱ کاربردهای مختلفی دارند. از این توکن‌ها می‌توان برای ایجاد آثار هنری دیجیتال، توکن‌های بازی، اشیای کلکسیونی و غیره استفاده کرد.

ERC-1155

استاندارد ERC-۱۱۵۵ ترکیبی از استانداردهای ERC-۲۰ و ERC-۷۲۱ است. این استاندارد امکان ایجاد توکن‌های قابل تعویض و غیرقابل تعویض را در یک قرارداد واحد فراهم می‌کند.

توکن‌های ERC-۱۱۵۵ کاربردهای مختلفی دارند. از این توکن‌ها می‌توان برای ایجاد بازی‌های ویدیویی، بازارهای NFT و غیره استفاده کرد.

سایر استانداردهای توکن اتریوم

علاوه بر استانداردهای ERC-۲۰، ERC-۷۲۱ و ERC-۱۱۵۵، استانداردهای توکن دیگری نیز برای اتریوم وجود دارند. برخی از این استانداردها عبارتند از:

• ERC-۶۲۱: این استاندارد برای ایجاد توکن‌های قابل تعویض با ویژگی‌های اضافی مانند قابلیت توکن‌سوزی (Token Burning) و قابلیت استیکینگ (Staking) استفاده می‌شود.
• ERC-۷۷۷: این استاندارد برای ایجاد توکن‌های قابل تعویض با ویژگی‌های اضافی مانند قابلیت انتقال توکن‌ها به قراردادهای هوشمند بدون نیاز به ارسال دو تراکنش استفاده می‌شود.
• ERC-۹۹۸: این استاندارد برای ایجاد توکن‌های غیرقابل تعویض با ویژگی‌های اضافی مانند قابلیت مالکیت مشترک (Shared Ownership) استفاده می‌شود.

استانداردهای توکن اتریوم به طور مداوم در حال توسعه هستند. توسعه‌دهندگان جدیدی دائماً استانداردهای جدیدی را پیشنهاد می‌کنند و استانداردهای موجود را بهبود می‌بخشند.

معایب استانداردهای توکن اتریوم