“ضرر ناپایدار” چیست؟ چالش‌ها و راه‌کارهایی برای معامله‌ گران

در دنیای رمزارزها، یکی از مفاهیم پیچیده و شاید کمی گیج‌کننده برای تازه‌واردان، موضوع “ضرر ناپایدار” است. اگر می‌خواهید به عنوان یک تامین‌کننده نقدینگی در بازارهای رمزارز فعالیت کنید، باید با این مفهوم آشنا باشید تا از ضررهای احتمالی جلوگیری کنید. این مقاله به شما کمک می‌کند تا به زبان خیلی ساده، مفهوم “ضرر ناپایدار” را به طور کامل درک کنید.

ضرر ناپایدار چیست؟

ضرر ناپایدار زمانی اتفاق می‌افتد که شما به عنوان یک تامین‌کننده نقدینگی در یک استخر نقدینگی (liquidity pool) قرار می‌گیرید و ارزش دارایی‌هایی که در این استخر قرار داده‌اید نسبت به زمانی که وارد شدید تغییر می‌کند. این تغییر ممکن است باعث شود که سودی که می‌توانید به دست آورید، کمتر از آنچه باشد که اگر دارایی‌هایتان را نگه داشته بودید، کسب می‌کردید.

استخر نقدینگی چیست؟

استخر نقدینگی جایی است که شما و دیگر افراد، دارایی‌های خود را وارد آن می‌کنید تا معامله‌گران بتوانند آن دارایی‌ها را خرید و فروش کنند. در عوض، شما بخشی از کارمزدهای معامله را به عنوان سود دریافت می‌کنید. این استخرها معمولا از دو دارایی تشکیل شده‌اند و نسبت این دارایی‌ها باید ثابت بماند.

مثال ساده:

فرض کنید شما ۱۰۰ اتریوم و ۱۰,۰۰۰ دلار به یک استخر نقدینگی اضافه کرده‌اید. این استخر نقدینگی به نسبت ۵۰-۵۰ کار می‌کند؛ یعنی ارزش اتریوم‌های شما و دلارهای شما باید یکسان باشد. در این حالت، قیمت هر اتریوم ۱۰۰ دلار است.

حالا فرض کنید قیمت اتریوم به ۱۱۰ دلار افزایش یابد. یک معامله‌گر متوجه می‌شود که می‌تواند اتریوم را از استخر شما با قیمت ۱۰۰ دلار بخرد و در یک صرافی دیگر با قیمت ۱۱۰ دلار بفروشد. او این کار را انجام می‌دهد و اتریوم از استخر شما خریداری می‌کند. در نتیجه، تعداد اتریوم‌های استخر شما کم می‌شود و دلارهای شما بیشتر می‌شود.

بعد از این معامله، شما در استخر ۹۵.۳۴۷ اتریوم و ۱۰,۴۸۸ دلار خواهید داشت. اگر ارزش کل دارایی‌های شما را حساب کنیم، به ۲۰,۹۷۶ دلار می‌رسیم. این یعنی شما سود کرده‌اید، ولی اگر اتریوم‌ها و دلارهای خود را خارج از استخر نگه داشته بودید، ارزش آن‌ها ۲۱,۰۰۰ دلار می‌بود.

چرا به این ضرر می‌گویند؟

به دلیل این که شما اگر دارایی‌های خود را در استخر نقدینگی قرار نداده بودید، سود بیشتری می‌کردید. البته این ضرر ناپایدار است، یعنی تا زمانی که شما دارایی‌های خود را از استخر خارج نکنید، این ضرر قطعی نیست. اگر قیمت اتریوم به حالت اولیه بازگردد، ضرر ناپایدار شما از بین می‌رود.

مثالی دیگر با افت قیمت:

در مثالی دیگر، فرض کنید قیمت اتریوم از ۱۰۰ دلار به ۶۰ دلار کاهش یابد. در این حالت، معامله‌گر دیگری می‌آید و اتریوم را از بازار می‌خرد و به استخر شما می‌فروشد. نتیجه این است که شما ۱۳۰ اتریوم خواهید داشت، ولی ارزش کل دارایی‌های شما به ۱۵,۲۹۲ دلار کاهش پیدا می‌کند. اگر دارایی‌های خود را خارج از استخر نگه داشته بودید، ارزش آن‌ها ۱۶,۰۰۰ دلار می‌بود.

در اینجا، شما ۷۰۸ دلار ضرر ناپایدار دارید.

چطور می‌توان از ضرر ناپایدار جلوگیری کرد؟

ضرر ناپایدار زمانی رخ می‌دهد که قیمت دارایی‌ها در استخر تغییر زیادی کند. اگر قیمت دو دارایی در استخر به صورت هماهنگ تغییر کنند (مثلا هر دو افزایش یا کاهش یابند)، احتمال کمتری وجود دارد که ضرر ناپایدار رخ دهد.

یکی از راه‌های کاهش خطر ضرر ناپایدار، انتخاب استخرهایی است که دارایی‌های داخل آن‌ها نوسان زیادی ندارند. همچنین، استفاده از استراتژی‌های مختلف مانند تامین نقدینگی با دارایی‌های مشابه می‌تواند به کاهش این خطر کمک کند.

ضرر ناپایدار یک واقعیت برای کسانی است که در استخرهای نقدینگی سرمایه‌گذاری می‌کنند. این ضرر تنها زمانی دائمی می‌شود که دارایی‌های خود را از استخر خارج کنید. بنابراین، اگر دارایی‌هایتان به مرور زمان به قیمت اولیه بازگردند، ضرر شما نیز کاهش می‌یابد.

فهم این مفهوم به شما کمک می‌کند تا بهتر تصمیم بگیرید که آیا تامین نقدینگی در یک استخر به صرفه است یا نه، و همچنین از ضررهای احتمالی جلوگیری کنید.

منبع:YouTube