صفحه اصلی > آموزش و آموزش بلاکچین و اموزش دیفای : چگونه کلاهبرداری‌ها در عملکردهای قرارداد هوشمند را شناسایی کنیم؟

چگونه کلاهبرداری‌ها در عملکردهای قرارداد هوشمند را شناسایی کنیم؟

قراردادهای هوشمند به عنوان هسته اصلی تعاملات بلاکچینی، نقشی کلیدی در تسهیل تراکنش‌های دیجیتال ایفا می‌کنند. اما این ابزارهای قدرتمند، در عین حال، توسط کلاهبرداران نیز ممکن است دستکاری شوند و منجر به از دست رفتن دارایی‌های دیجیتال شما شوند. در این مقاله با عملکردهای مهم قرارداد هوشمند و راه‌های شناسایی کلاهبرداری‌های احتمالی در این زمینه آشنا می‌شوید. اگر به دنبال ایمن نگه‌داشتن دارایی‌های خود در فضای بلاکچین هستید، این مطلب را از دست ندهید.

عملکردهای قرارداد هوشمند بخش‌های اساسی تعاملات بلاکچین هستند، اما می‌توانند توسط کلاهبرداران دستکاری شوند. درک این عملکردها برای جلوگیری از کلاهبرداری بسیار حیاتی است.

عملکردهای مهمی که باید به آنها توجه کنید شامل SetApprovalForAll، SafeTransferFrom و SendETH هستند.

 درک عملکردهای قرارداد هوشمند

عملکردهای قرارداد هوشمند قطعات کدی هستند که اقدامات خاصی را در قراردادهای هوشمند انجام می‌دهند. این عملکردها تعاملات بین کیف پول کاربر و پلتفرم بلاکچین را آغاز می‌کنند.

برای مثال، تایید یک عملکرد به قرارداد هوشمند اجازه می‌دهد تا کار خاصی را با استفاده از کیف پول کاربر انجام دهد. در حالی که این عملکردها ذاتاً مضر نیستند، می‌توانند توسط کلاهبرداران دستکاری شوند تا دارایی‌های دیجیتال شما را سرقت کنند.

 عملکرد SetApprovalForAll و ریسک‌های آن

عملکرد SetApprovalForAll غالباً در هنگام لیست کردن NFTها برای فروش در یک بازار دیده می‌شود. این عملکرد جابجایی یک NFT از کیف پول کاربر به کیف پول دیگر را پس از فروش امکان‌پذیر می‌سازد.

اما این عملکرد ریسک‌هایی به همراه دارد، زیرا به پلتفرم اجازه دسترسی به همه توکن‌های ERC20 یا NFTهای موجود در قرارداد هوشمند کیف پول کاربر را می‌دهد. این عملکرد گاهی توسط کلاهبرداران سوءاستفاده می‌شود، بنابراین بسیار مهم است که قبل از امضای قرارداد بدانید چه زمانی امن است و چه زمانی ممکن است با یک قرارداد هوشمند مضر در تعامل باشید.

عملکرد SafeTransferFrom و ریسک‌های آن

عملکرد SafeTransferFrom معمولاً در طول تراکنش‌هایی دیده می‌شود که یک NFT از یک کیف پول به کیف پول دیگر منتقل می‌شود.

این عملکرد زمانی که یک توکن غیرقابل تعویض (NFT) منتقل می‌شود قانونی است، اما اگر در شرایط دیگر با آن مواجه شوید، باید محتاط باشید. قبل از تایید این عملکرد باید از خود بپرسید چرا نیاز به انتقال دسترسی به توکن‌ها به شخص دیگری وجود دارد.

عملکرد Transfer و ریسک‌های آن

عملکرد استاندارد برای ارسال اتر (ETH) در اتریوم Transfer نام دارد. این عملکرد مناسب است زمانی که یک خرید دیجیتال انجام می‌دهید یا اتر را بین آدرس‌های کیف پول انتقال می‌دهید.

با این حال، مواجهه با یک عملکرد غیر استاندارد مانند SendETH می‌تواند یک هشدار باشد.

شناسایی عملکردهای مخرب قرارداد هوشمند

برای جلوگیری از قربانی شدن در کلاهبرداری‌ها، بسیار مهم است که عملکرد قرارداد را قبل از تایید هر تراکنشی بررسی کنید. اگر قصد شما ایجاد یک توکن است، باید عملکردی با عنوان minting را مشاهده کنید، نه transfer. اگر قصد شما انتقال است، عملکرد SetApprovalForAll نباید دیده شود. هر عملکردی غیر از عملکرد مورد انتظار باید یک هشدار باشد. لازم به ذکر است که در فراخوانی عملکردهای قرارداد هوشمند، آنچه در کادر عملکرد نوشته شده است، همان چیزی است که انتظار می‌رود اتفاق بیفتد.

تعامل با پلتفرم‌های بلاکچین می‌تواند پیچیده باشد، اما درک عملکردهای قرارداد هوشمند و ریسک‌های آنها می‌تواند به شما کمک کند تا از کلاهبرداری‌ها جلوگیری کنید و دارایی‌های دیجیتال خود را محافظت کنید.

منبع:coinbase.com

مهرسا توتونی

پست های مرتبط

Reflation Trade: مفهومی کلیدی در بازارهای مالی

بازارهای مالی همواره به دنبال پیش‌بینی روندهای آینده هستند. زمانی که یک…

۲۴ آذر ۱۴۰۳

رابطه طلا با نرخ‌های بهره واقعی

طلا یکی از دارایی‌های مهم در بازار مالی است و همواره با…

۲۲ آذر ۱۴۰۳

کنترل منحنی بازده چیست؟

در سال‌های اخیر، مفهوم «کنترل منحنی بازده» یا Yield Curve Control (YCC)…

۲۱ آذر ۱۴۰۳

دیدگاهتان را بنویسید